MAGYAR István
BIOGRAFIE:
- Geboren: 4 augustus 1955 (Tiszapüspöki, Hongarije)
- Club(s) als speler: Szolnoki MÁV (jeugd, ?-1973), Ferencvárosi TC (1973-'79, 136 wedstr., 26 goals), FC Brugge (België, 1980-'82), Austria Wien (Oostenrijk, 1982-'84), SC Eisenstadt (Oostenrijk, 1984-'87), SC Simmering, FC Oslip, SC Weisenbach, ASK Hornstein, UFC Weiden/Zie Moosbrunn SC, UFC Mannersdorf (speler/coach, 2008)
- Positie: Middenvelder/Aanvaller
Magyar István begon met het voetbalspelletje bij Szolnoki MÁV, waar hij in de jeugdploegen zijn opleiding kreeg. In 1973, hij was toen 17 jaar oud, mocht hij bij het grote Ferencvarosi TC een contract ondertekenen. In oktober 1973 mocht hij tegen Videoton zijn eerste wedstrijd in het A-team spelen. Tussen 1973 en 1979 zou hij er 136 wedstrijden spelen en 26 doelpunten aantekenen.
In die periode zou hij ook met Ferencváros Kampioen worden in 1976 en mocht de club driemaal de Beker van Hongarije mee naar huis nemen (1974, 1976 en 1978).
Ferencváros was in 1975 ook finalist voor de
UEFA Beker voor Bekerwinnaars, finale die door Dynamo Kiev met 3-0 gewonnen werd. Magyar speelde 7 wedstrijden voor Ferencváros in de Bekercompetitie, waarbij hij tegen Crvena Zvezda het winnende doelpunt scoorde
In 1977 werd aan Magyar de Toldi-prijs toegekend. Dit was een jaarlijkse speciale prijs aan de beste voetballer van FTC, ingesteld vanaf 1974 op initiatief van Toldi Géza, een icoon van de groen-witte club.
Na een rondreis in 1979 in België, waar op een toernooi tegen Club Brugge en tegen Beerschot werd gespeeld, bleef hij nadien alleen achter in België door de bus te missen die terug naar Hongarije afreisde. De Hongaarse voetbalbond schorstte hem bij zijn thuiskomst om die reden voor één jaar.
In 1980 trok hij dan naar het buitenland, met name naar België waar hij zich aansloot bij Club Brugge. Hij zou er twee seizoen blijven, maar er in feite niet doorbrak en in totaal slechts 32 wedstrijden speelde (29 competitiewedstr.,2 Belgische bekerwedstr., 1 Europese bekerwedstr.) met 7 gescoorde doelpunten. Zijn debuutwedstrijd bij Club Brugge ging tegen Cercle Brugge KSV dat op 27 september 1980 met 1-2 verslagen werd door Club.
Die ploeg, onder leiding van
coach Han Grijzenhout, bestond uit volgende spelers:
Leen Barth – Dirk Ranson, Georges Leekens, Walter Meeuws, Gino Maes – Pettri Kupiainen, René Vandereycken (89’ Fons Bastijns), Istvan Magyar – Luc Vanwalleghem, Zoran Filipovic en Jan Ceulemans.
Magyar verliet Club Brugge in 1982 en ging zijn geluk dan wat dichter bij huis beproeven, in Oostenrijk bij Austria Wien, waar ook zijn landgenoot Nyilasi Tibor speelde. Daar zou hij ook twee seizoenen vertoeven en er in 1984 Kampioen van Oostenrijk worden. Austria Wien zou in 1983 halvefinalist worden in de UEFA Beker voor Bekerwinnaars. Het was het Spaanse Real Madrid CF dat hen van de finale zou houden door in Wenen met 2-5 te komen winnen en 2-2 gelijk te spelen in Madrid. De Spaanse ploeg zou die finale op 11 mei 1983 ten andere met 2-1 verliezen van het Schotse Aberdeen FC, na verlengingen.
Zijn volgende club, ook in Oostenrijk, was
SC Eisenstadt, waar hij ditmaal drie seizoenen zou blijven. Vanaf 1987 vinden wij Magyar terug bij bescheiden clubs, SC Simmering, FC Oslip, SC Weisenbach, ASK Hornstein, UFC Weiden/See, SC Moosbrunn.
Bij zijn laatste club UFC Mannersdorf was Magyar in de zomer van 2008 vooral coach en beëindigde er zijn voetbalcarrière.
Magyar woont sinds 1982 samen met zijn echtgenote in Oostenrijk in Eisenstadt, een klein stadje op 20 km van Sopron in Hongarije. Na zijn vertrek uit Hongarije in 1980 keerde hij niet terug meer naar huis om er te wonen, maar bleef uiteindelijk in Oostenrijk.
|
Ferencvárosi TC met de gewonnen Beker van Hongarije 1976,
met (staande uiterst links) Magyar István. |
|
Magyar István (rechts) scoort een doelpunt tijdens een wedstrijd Ferencváros-Honvéd (1-1). |
Magyar in 1983 bij Austria Wien. |
|
|
Austria Wien 1983-1984 met (middenrij staande 2de van rechts:) Nyilasi Tibor en (gehurkt uiterst rechts:) Magyar István. |
Carrière als international
Magyar István veroverde 16 caps voor het Hongaars nationaal elftal en scoorde daarbij 1 doelpunt.
Op 7 mei 1975 startte Magyar met zijn carrière als Hongaars international met de wedstrijd tegen Bulgarije dat in Budapest met 2-0 overwonnen werd. Het betrof hier een kwalificatiewedstrijd voor de Olympische Spelen in 1976 in Montreal (Canada). Hongarije zou zich niet kwalificeren voor die Spelen.
Zijn laatste cap behaalde hij op 19 mei 1979 bij een kwalificatiewedstrijd voor het EK 1980 in Italië, waarbij in Tbilisi tegen de Sovjet-Unie een 1-1 gelijkspel werd verworven.
Ook voor dit EK kon Hongarije zich niet kwalificeren.
Magyar was in 1978 wel ontgoocheld toen Baróti Lájos, de coach van Hongarije op dat ogenblik, hem niet opnam in de selectie voor het WK 1978 in Argentinië, waarvoor Hongarije zich gekwalificeerd had. De Hongaren geraakten ginder echter niet verder dan de voorronde en eindigden 15de op 16 deelnemers.
Zijn enig doelpunt dat hij scoorde voor de nationale elf, viel in minuut 35 van zijn 7de internationale
match tegen Oostenrijk, dat op 12 juni 1976 in Budapest met 2-0 verslagen werd in een vriendschappelijk wedstrijd.
|
Hongarije - Argentinië 27-3-1976 (2-0 winst).
(staande van links naar rechts:) Paróczai Sándor, Rab Tibor, Gujdár Sándor, Bálint László, Kántor Mihály en Magyar István,
(gehurkt:) Csongrádi Ferenc, Nyilasi Tibor, Weimper István, Ebedli Zoltán en Fazekas László. |
|
|
ERELIJST:
-
Club als speler:
- Kampioen van Hongarije met Ferencvárosi TC in 1976
- 3x winnaar Beker van Hongarije met Ferencvárosi TC in 1974, 1976 en 1978
- Kampioen van Oostenrijk met Austria Wien in 1984
- Winnaar Toldi-prijs in 1977 (jaarlijkse speciale prijs aan de beste voetballer van FTC, initiatief van Toldi Géza)
- Finalist UEFA Beker voor Bekerwinnaars met Ferencvárosi TC in 1975
- Halvefinalist UEFA Beker voor Bekerwinnaars met Austria Wien in 1983
-
Nationaal elftal:
|
|